Monday 5 March 2012

വട്ടപൂജ്യമ്


ഒരു  മഴ പെയ്തു തോര്ന്നു…
ഒരു മഴക്കാലവും പെയ്തു തീര്ന്നൂ…
ഇതെന്‍  ആത്മാവില്‍ തൊട്ടിര്ന്നു…
പെയ്തു തോരാന്‍ വിടാതെ ഞാനതിനെ സ്വന്ത മാക്കിയിരുന്നു..
ഇന്നറിയുന്നു….
മഴ ആര്ക്കും സ്വന്തമല്ല….
ഏന്നില്‍ ഃറിതുക്കള്‍ ഇല്ലയിരുന്നു… എന്നും നനുത്ത മഴ…
ചിലപ്പോള്‍ ചിരിച്ചുമ്… ഒരുപാടു കരഞുമ്…
ഇനിയോ…
ഒരു മഴക്കപ്പുറം ഒരു വസന്തം ഞാന്‍ കൊതിക്കുന്നുവോ…
ഏങ്കിലും …
വസന്തവും എനിക്കു സ്വന്തമല്ലാ..
എങ്കിലും വരിഞു മുറുക്കിയ ഃരിതുക്കല്‍ ഇനിയെനിക്കു വേന്ടാ..
തോരന്നു പോയ മഴയില്‍ അലിയട്ടെ
                                                                                  ഏന്റെ ഭാവിയും ഭൂതവുമ്…..

No comments:

Post a Comment