''എത്ര മൊത്തി കുടിച്ചാലും
വറ്റാത്ത ഈ സ്നേഹ കടല്‍.. എത്രയെണ്ണി തീര്‍ത്താലും,
നിറയുന്ന ഈ നക്ഷത്ര കാഴ്ചകള്‍... എത്ര ചുംബനങ്ങളിലും,
ഒടുങ്ങാത്തൊരീ പ്രണയ ജ്വാലകള്‍...!
എന്റെ പ്രാണന്‍..
എന്റെ പ്രണയം.."
വറ്റാത്ത ഈ സ്നേഹ കടല്‍.. എത്രയെണ്ണി തീര്‍ത്താലും,
നിറയുന്ന ഈ നക്ഷത്ര കാഴ്ചകള്‍... എത്ര ചുംബനങ്ങളിലും,
ഒടുങ്ങാത്തൊരീ പ്രണയ ജ്വാലകള്‍...!
എന്റെ പ്രാണന്‍..
എന്റെ പ്രണയം.."
(നന്ദിത)
നന്ദിതാ... നിന്റെ കവിതകലെന്നിലെ
കവിതകള്‍ തന്‍ വേര് അറക്കുന്നു
പാതിയില്‍ മുറിഞ്ഞ വരികളില്‍
ഇനിയൊരു വരി ചേരാതെയെന്‍
തൂലികയിലെ മഷിയും ഉണങ്ങി വരണ്ടു...
നന്ദിതാ....
നിന്നോടെനിക്കസൂയാ..
പകലുമിരുളിലും മഴയിലും..
അരുണോ ഉദയങ്ങളില്‍
നനു വെയിലേറ്റു ഉണരുമ്പോഴും
നിനക്കൊന്നു മാത്രം... നിന്‍ പ്രണയം..
നിന്റെ കവിതകളില്‍ വീണു ഉലഞ്ഞു
ഞാനെന്‍ നഷ്ടപ്രണയത്തിന്‍
കുപ്പി ചില്ലുകളാല്‍ മുറിവേല്പിച്ചു..
നന്ദിതാ... നിന്റെ കവിതകലെന്നിലെ
മരുക്കാടിന്‍ മണല്‍പരപ്പില്‍
ഉണര്‍വിന്റെ മരുപ്പച്ച തേടുവാന്‍ മോഹിപ്പിക്കുന്നു
അകലെയെന്‍ നാട്ടിന്‍ ഓര്‍മ കള്‍ ക്കൊപ്പം
ഞാന്‍ കളഞ്ഞിട്ടു പോയൊരാ
ജനിസ്മ്രതികളുടെ ജയില്‍ കവാടവും
തുറന്നു നീ നിന്‍ കവിതകലെന്നിലേക്ക് ഉണര്‍ത്തുന്നു
