ഇവിടെ വരെ

നിന്റെ മുഖ ചിത്രങ്ങൾ 

പകർത്തിയ  എൻ 

മനസിൻ ചുവരുകളിൽ 

 ഇനി  മറവിയുടെ

മാറാല കൊണ്ടെനിക്ക് 

നിന് മുഖം മായ്ക്കേണം ....

പിന്നീടതിലൊരു  മഴ വീണ് 

നനഞ്ഞൊരു  പുതു ജീവന്റെ 

വിത്ത് പാകി 

അതിലെൻ മരണത്തെ 

മറന്ന് ഇടണം ..

മൌനത്തിൽ ഉറഞ്ഞിടുന്ന 

വാക്കുകളിലെൻ 

വ്യഥകൾ  അറിയാതെ 

മായുന്നുവോ...

ഒരു നിമിഷം .....

ഒരു കർക്കിടക  മഴ പോൽ 

ആർത്തലച്ചു പെയ്തു തോർന്നു 

എങ്ങോ ഒഴുകി മറയുവാൻ 

ഏതു നിമിഷം  ബാക്കി ...