കൂട് കൂട്ടുമ്പോള് ....
സ്മൃതി യുടെ കളിത്തോണി
മെല്ലെ ഒഴുകി നീങ്ങിടുന്നു ...
മാഞ്ഞു പോയൊരു ശരത്കാലപൂക്കളില്
കൊഴിയാന് മറന്നൊരു അനുരാഗത്തിന്
മൃദു കണം ....
മൃതിയടഞ്ഞ കനവുകളെ ഉണര്ത്തുന്ന
പുനരുജ്ജീവനം...
അതിലെന് ഞരമ്പുകളില്
പിന്നെയുമൊരു മഴയുടെ പിണക്കവും..
വഴി മറന്നു കടന്നു പോകുന്ന ഋതുക്കള്
എന് ജാലകപടിയില് നില്ക്കാന് മറന്നു ...
ഇനിയീ ശൈത്യത്തില് നിന്നോര്മകളില് എന്നെയും
പുതഞ്ഞു മൂടാതെ ഇരിക്കട്ടെ...
No comments:
Post a Comment